اثر تجویز نخاعی کربنوکسالون و موسیمول بر درد شیمیایی در موش های صحرایی متحمل فرآیند حذف فیبرهای c

زمینه و هدف: لامینای 2 در شاخ پشتی نخاع، واجد ترمینال های سیناپسی فراوانی از فیبرهای c و مقدار کمی فیبرهای aβ می باشد. اینترنورون های مهاری گاباارژیک موجود در لامینای 2، نقش مهمی در احساس درد ایفا می کنند. اتصال های منفذدار (gap junctions, gj)، کانال های بین سلولی هستند که امکان نقل و انتقال سلولی را برای یون ها و مولکول های کوچک فراهم می آورند. در این پژوهش با استفاده از آزمون فرمالین، اهمیت فیبرهای c در انتقال درد، ضمن تداخل در سیستم گاباارژیک و gj با به کارگیری کپسایسین، موسیمول و کربنوکسالون بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، از 9 گروه موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 250-200 گرم) شامل گروه های تیمارشده با کپسایسین در نوزادی، کنترل و شم استفاده شد. حیوانات بالغ سالین، کربنوکسالون (1 نانو مولار) و موسیمول (3/0 میکروگرم) را به تنهایی و با هم دریافت کردند. پس از تزریق کف پایی 05/0 میلی لیتر فرمالین 5/2%، رفتار درد به مدت یک ساعت بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تی توکی مقایسه شدند. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه های تیمارشده نوزادی با کپسایسین که سالین و کربنوکسالون را دریافت کردند، کاهش درد یکسان بود، اما موسیمول کاهش درد را در فاز التهابی آزمون فرمالین بیشتر کرد (01/0>p). همچنین تجویز توأم کربنوکسالون و موسیمول، کاهش درد بیشتری را نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به حذف فیبرهای c و تحریک گابا -a، حذف gj نمی تواند اثر قابل ملاحظه ای بر تخفیف درد بیشتر از آنچه که حذف فیبرهای c و تحریک سیستم گاباارژیک در سطح نخاع دارد، بروز دهد.